Ontstaan van het Habitat Delfos huis

Alle uitgangspunten van het Habitat Delfos Huis zijn gericht op wat mensen in die omstandigheden nodig hebben:

1. Niet alleen wonen, maar met mensen die net als jij/zijzelf zelfstandig willen functioneren en bereid zijn elkaar te ondersteunen. Kiezen voor onderling, hulp geven en ontvangen.

2. Ondersteuning van ouders. De belangrijkste basis voor kinderen tot ver in de volwassenheid zijn hun ouders. Van degenen waar het Delfos Huis voor bedoeld is, geven de ouders, familie van de bewoners bij toerbeurt een paar weken de steun en begeleiding aan de bewoners. In een eigen huis, onafhankelijk van de bewoners, maar wel dichtbij. Ouders en kinderen kennen elkaar het beste, maar hebben na jaren ook hun gewoonten, blinde vlekken en vaak ook vermoeidheid in het samen leven. De bewoners werken samen, de ouders ook: met elkaar voor allen.

3. De visie van waaruit gewerkt wordt is ontwikkeling, de visie van autisme als atypische ontwikkeling. We noemen het ook ATO in plaats van ASS. Een nieuwe benaming voor een ander inzicht, een andere visie. ASS, Autismespectrumstoornissen, kortweg autisme, is geen stoornis en geen defect. Het uitgangspunt is ontwikkeling. Als je naar zelfstandig functioneren wilt groeien, dan kan dat niet met training van vaardigheden, maar met ontwikkelen van wat al aanwezig, maar nog niet ontwikkeld is.

4. Bewoners en begeleidende ouders hebben een grote verantwoordelijkheid. Dat geeft behoefte aan toetsing van wat je doet en denkt en aan nieuwe ideeën soms, maar ook de behoefte op iemand terug te kunnen vallen. Daartoe zijn professionals werkzaam die functioneren vanuit beschikbaarheid. Geen kantoren, maar de intentie om te steunen en mee te helpen daar waar het nodig is. Een kopje koffie kan net zo nodig zijn als een sparringpartner en iemand die het met een nieuwe blik bekijkt.

5. Met hun groeiende ontwikkeling kunnen bewoners hun eigen ouders of familie ook eens laten uitrusten na alle jaren dat er voor hen gezorgd is. Ouders of familie kunnen zich laten verzorgen door hun kind in een vakantiehuis. Eten koken, een plannetje maken voor dagjes uit en dergelijke. Een weekend of weekje vakantie. Dat maakt de cirkel van de ouder die jarenlang voor het kind heeft gezorgd rond: het kind zorgt voor de ouder.

Het Habitat Delfos Huis is ook een aantal dingen niet:

  • Het is geen leefgemeenschap van bewoners, maar een fase waarin bewoners door-ontwikkelen mét anderen. Anderen die hen kunnen steunen, maar die zij ook zullen steunen: als keuze.
  • Het is geen woonsituatie waar professionals de verantwoordelijken zijn, maar de ouders met de bewoners.
  • Het is geen beschermd wonen situatie waar een begeleidings- of behandelplan is, maar waar maatwerk ontstaat uit de vanzelfsprekende gerichtheid op elkaar. Men krijgt niet wat bepaald is van tevoren, maar wat daadwerkelijk nodig blijkt te zijn.

Om dit uit te kunnen voeren, is er een toeleiding naar het Habitat Delfos Huis, waarin de noodzakelijk houding met en naar elkaar ontwikkeld wordt en de visie van de atypische ontwikkeling eigen gemaakt. Het gaat niet om een rationele keuze, maar een toeleven naar een vruchtbare ontwikkel- en leefsituatie.

Norbert Groot, Martine Delfos, Walter Kienhuis, Theo van de Schepop en Eric van den Brand.

Top